สู่สถานีชีนางาว่าเบื้องหน้า… งูอีกแล้ว…จินตนาการยังไม่สิ้นสุด อันใดหลับตาพยายามนึกเรื่องอื่น ลูกชาย ผู้ถูกคลื่นกลืน โซฟาเป่าลม intex ร่าง มีอเล็ก ๆ คว้าจับน่องอันโดไว้ก่อนจมหาย สัมผัสนั้นหวนดีน สู่ความทรงจ่าอีกครั้ง มันด้องเป็นคำลาปแช่งของงูแน่ ๆ อันใดแทบจะหลุดเลียง สะอี้นออกมา สภาพการณ์คล้ายคลึงกันอย่างยิ่ง ภาพชากลูกงูหัวเละถูกกระแส นาพัดพาไป ยี่สิบปีใท้หลังคำสาปแช่งของแม่งูกสับกลายเป็นจริงจู่โจมตน อันใด ไม่อาจช่วยลูกชายทั้งที่อยู่ใกล้แค่เอี้อมเดีอนมิถุนายนยังเร็วไปสำหรับการเล่นนํ้าทะเล ชายหาดจึงปราศจากผู้คน พ่อลูกนอนอยู่บนเรีอยางรูปลื่เหลี่ยมผินผัา ควาหน้าไข้แขนขาพัยนั้าลอยห่างออก ไปในทะเล เบองหลังมีเสียงภรรยาลอยแว่วมา …ทาคาจัง กลับเข้ามาเถอะ แต่เสียงของแม่โม่เข้าหูลูก ผู้กำลังตื่นเต้นอยู่กันการเล่นนั้าโยกร่างขึ้น ๆ ลง ๆ อย่างสนุกสนาน …คุณคะ กลับเข้ามาไต้แต้ว…’นาเสียงหล่อนเริ่มมีอาการ ประสาทเสียคลี่นเริ่มก่อตัวสูง อันโดกินีกว่าควรแก่เวลาจะย้อนคีนสู่ฝังแต้ว ทันใด ขณะ โซฟาเป่าลมดีไหม ความคิดนั้นแวบตัดผ่านสมอง เขากำลังจะหันเปลี่ยนทิศเรีอยาง เนี้องหน้า กิปรากฏคลี่นสิขาวลูกใหญ่โถมปะทะเข้ามา เรือยางพลิกหงายในฉับพลัน สองพ่อ ลูกกระเดินร่วงหล่นลงสู่ทะเล เมึ่อจมนั้าถึงศีรษะ อันโดเพิ่งตระหนักว่าบริเวณนั้น นั้าลึก โซฟาเป่าลม ราคา…